ALLAH’A YAKIN kılınmış hâfızlardan biri, yoksulluğa düşmüş ve bu durum kendisini son derece hüzne boğmuştu. Adam bunalım içindeydi. Yoksulluğuna kahredip durduğu bu günlerden birinde, bu hâfız bir rüya gördü.
Rüyasında biri kendisine şöyle sesleniyordu:
“İster misin, bin dinarın olsun da En’am sûresini sana unutturalım?”
Hâfız:
“Hayır” dedi. “Yâ Hûd suresi?” Hâfız, yine:
“Hayır” dedi.
“Peki, ya Yûsuf sûresi?” “Hayır.”
Bunun üzerine, kendisine şöyle seslenildi:
“Yüzondörtbin dinarlık bir servetin olduğu halde, nasıl oluyor da fakirlikten dert yanıyorsun.”
Hâfız sabaha erdiğinde, yakınması durmuş, bütün tasası sona ermişti.