BİR GÜN, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm, sahabilerine Kur’ân’ı okumanın ve dinlemenin bir âdâbını şöyle anlattı:
“Sizden kim Ve’t-tîni ve’z-zeytûni sûresini okuyup son âyeti olan ‘Allah hâkimlerin hâkimi değil mi?’6 âyetine gelince, ‘Evet, ben buna şahitlik edenlerdenim’ desin.
Kim de Lâ uksimu bi-yevmi’l-kıyâme’yi okuyup son âyeti olan ‘[Bütün bunları yapan Allah] ölüleri tekrar diriltmeye kâdir değil midir?’7 âyetini de okudu mu, ‘Rabbimizin izzetine andolsun, evet!’ desin.
Kim de Mürselât sûresini okuyup en sondaki, ‘Onlar, artık bundan sonra hangi söze inanacaklar?’8 âyetini de tamamladı mı, ‘Allah’a inandık’ desin.”
Resûlullah aleyhissalâtu vesselam, bu şekilde, gözümüz ve dilimizle Kur’ân’ı okurken, aklımız, kalbimiz ve ruhumuzla ona katılmamız lüzumunu da ders veriyordu...
6 Bkz. Tîn sûresi, 95:8.
7 Bkz. Kıyâme sûresi, 75:40.
8 Bkz. Mürselât sûresi, 77:50.
© 2021 karakalem.net
