BÜYÜK ÂLİM İmam Şâfiî Mısır’a göç etmiş ve hayatını orada devam ettirmişti. İlminin ışığının Mısır’da da yayılmaya başladığı günlerden birinde, seher vakti Mısır’ın bazı fakihleri onun huzuruna girdiler ve mushafı önünde açık buldular. Bu, onlar için, şaşırtıcı bir manzaraydı.
Onların bu duruma şaşırdıklarını fark eden İmam Şâfiî, iyi bir fakih olmanın Kur’ân’la çok ciddi bir muhatabiyet de gerektirdiğini ihsas eder şekilde:
“Fıkıh ile meşgul olmak sizi Kur’ân’dan alıkoyuyor” diye onları uyardı ve ekledi: “Halbuki ben, yatsı namazımı kıldıktan sonra Kur’ân’ı önüme alır, sabah namazına kadar kapatmam.”
