ABDULLAH ibnu Abbâs (radıyallâhu anhümâ) anlatıyor:
Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) teheccüd namazı kılmak üzere geceleyin kalkınca şu duayı okurdu:
“Allahım, Rabbimiz! Hamdler Sanadır. Sen arz ve semâvâtın ve onlarda bulunanların kayyûmu ve ayakta tutanısın, hamdler yalnızca Senin içindir.
Sen semâvat ve arzın ve onlarda bulunanların nûrusun, hamdler yalnızca Sanadır.
Sen haksın, va’din de haktır. Sana kavuşmak haktır, sözün haktır. Cennet haktır, cehennem de haktır. Peygamberler haktır, Muhammed de haktır. Kıyamet de haktır.
Allahım! Sana teslim oldum, sana inandım, sana tevekkül ettim. Sana yöneldim. Hasmına karşı Senin (bürhanın) ile dâva açtım. Hakkımı aramada senin hakemliğine başvurdum. Önden gönderdiğim ve arkada bıraktığım hatalarımı affet. Gizli işlediğim, aleni yaptığım, benim bilmediğim, Senin benden daha iyi bildiğin hatalarımı da affet!
İlerleten Sen, gerileten de Sensin. Senden başka ilah yoktur.”
(Buhârî, Teheccüd 1, Daavât 10, Tevhid 8, 24, 35; Müslim, Salâtu’l-Müsâfirin 199; Muvatta, Kur’ân 34; Tirmizî, Daavât 29; Ebû Dâvûd, Salât 121; Nesâî, Kıyâmu’l-Leyl 9)
© 2021 karakalem.net
