Ey yolcu!.
Kapımı çalmadan geçersen,
Fırtınalar, boranlar üzerine olsun..
Ey konuk!.
Hanemden hoşnut kalmazsan,
Boranlar, fırtınalar üzerime olsun..
Dağıstan sözü
İKRAM, İHSANDIR..
Doğrudan Rabbe ait bir vasıftır.
Karşılıksızdır..
Onun için çok önemsenmiştir.
Ademoğlunun karnı şu üç şeye karşı yumuşaktır:
Güzellik, mükemmellik ve karşılıksız ikram..
Düşmanımızda bile görsek,
‘Cemâl’e, ‘Kemâl’e ve ‘İhsân’a kayıtsız kalamayız..
İnsan kendi çağından sorumludur,
İslamiyet’in olmazsa olmaz prensiplerinin,
Yalama gibi aşındığı bir zaman diliminde yaşıyoruz.
İnsan bu dünyaya,
Gönül rızasıyla vermenin tecrübesini etmek için gönderilmiştir.
Her gün aynı şeyleri yapıp farklı sonuçlar bekleyemeyiz,
Şayet vermezsek ebediyeti elde edemeyiz..
“İnsanlar konuşa konuşa anlaşır..” derler.
Anlaşabilmek için,
Bazen konuşmanın bile,
Yetersiz kaldığı bir çağda yaşıyoruz.
‘Doğru’ olan işi yapmak,
İşleri doğru yapmaktan her zaman daha önemlidir. (1)
Bir mümin ne kadar anlatırsa anlatsın,
Söyledikleri,
Karşısındaki muhatabının anlayabileceği kadardır.
Aynı dili konuşanlar değil,
Aynı duyguları paylaşanlar anlaşabilir..
İhsan etmek,
İnsanı can evinden yakalar.
Her şeyin menfaat üzerine döndüğü bir çağda,
Karşılıksız vermek ve muhatabına ikramda bulunmak,
O kişiyle doğrudan bir iletişimin oluşmasına yol açar.
Duygular akla, akıl da ruha esirdir.
İkram etmekte çok tesirli bir güç vardır..
Dip Notlar:
(1). B. Durucker
© 2021 karakalem.net, Aykut Tanrıkulu
