SENELER VE seneler önce, Ay’a ilk ayak basan insan, Ay’da ilk adımını attığında “Bu,” demişti, “bir insan için küçük, ama insanlık için büyük bir adım.”

Seneler ve seneler boyu, insanlar, böylesi ‘insanlık için büyük adımlar’ uğruna geçirdiler ömürlerini. Büyük olayları izlediler, büyük düşündüler, dünyayı kurtarmayı denediler; bu uğurda kendilerini unuttular, eşlerini ve çocuklarını, annelerini ve babalarını, karıncaları ve mine çiçeklerini, gündoğumunu ve günbatımını, hayatı ve anlamını, ölümü ve ötesini, yaratıldıklarını ve Yaratıcılarını unuttular.

Karakalem, insanlık için böylesi ‘büyük adım’lara talip olmadan yayına başladı seneler önce. ‘Küçük şeyler’e dikkat çeken, gerçekte bizi ‘en büyük buluşma’ya hazırlayan küçük buluşmalara zemin hazırlayan kitaplar yayınladı. İnsanlık için büyük adımlar atmadı, atamadı, atmayı düşünmedi. Lâkin, ‘insanlık için küçük, ama bir insan için büyük’ adımlara çağırdı okuyucularını. Kendini ve Rabbini tanımaya çağırdı. Hiçbir TV haberine veya gazete manşetine taşınmayacak kadar küçük; ama bir insanın şu dünyasını ve âhiretini aydınlatacak kadar büyük böylesi tanışma ve buluşmalara çağırdı.

Ve, bu çağrısını yeni kitaplarıyla da sürdürecek...

Karakalem

“aydınlık kitaplar”