BURUŞ BURUŞ, incecik parmaklı eller, çizgi dolu bir yüz, küçücük kalmış yüzde kocaman gözler, tebessümü unutmuş, hiç öğrenmemiş yüzler. Kaburga kemiklerini, giysi görmemiş sırtından saymak mümkün. Sadece kemikten ibaret kalan bir vücudu ince bir deri örtmüş. Canlı bir iskelet gibi duran insanlar.
Bu anlattıklarım 70 yada 80 yaşlarına dayanmış yaşlı bir bedene ait değil. Bu anlattıklarım Somali’deki henüz 1 yaşına bile gelmemiş minicik masum yavrucuklardaki en belirgin özellikler.
Herkes Somali’deki açlıktan konuşuyor. Ekranlardaki görüntülere ahu vah ediyor. Güzel bir iftar yemeğinin ardından, televizyondaki görüntüler karşısında bir akrabamız, “Hayret bir şey yahu bu zamanda, insanlar açlıktan nasıl ölür?” diyerek şaşkınlığını ifade ediyor.
Gerçekten bu zamanda, teknolojinin böylesine geliştiği, büyük ülkelerin dünyanın bir ucunda dahi uçan kuştan haberdar olduğu böyle bir zamanda insanlar açlıktan nasıl ölür? Neden ölür? Yıllardır sömürülen bu verimli ve bereketli topraklarda sömürülecek bir şey kalmadığı için mi eceline terk edilir binlerce insan? Ya da yıllardır Afrika kıtasındaki bazı insanları kobay olarak kullanan güçlerin, açık laboratuarlarındaki işleri mi bitti acaba?
Amerika kıtasındaki birçok ülke, Almanya, İngiltere vb. obezite ile baş etmeye çalışırken Afrika’daki minicik yavrular açlıktan ölüyorlar. Her gün bilmem kaç yıldızlı otellerde bir sürü yiyecek israfı yapılırken Afrika’daki çocuklar, yiyecek bulamadığı için ölüyor. Nasıl tezat bu Rabbim, bu nasıl vicdansızlık?!
Tüm Dünya yıllardır Afrika kıtasındaki altın rezervlerini sömüren güçleri biliyor. Neredeler şimdi? Böylesine verimli topraklara sahip bir ülkenin halkı ben kendimi bildiğimden beri hep açlıkla imtihan oluyor. Nasıllarsa öyle mi yönetiliyorlar? Yoksa kendileri olmaya bile fırsat bulamadan sürekli sömürge altında oldukları için mi böylesine fakirler?
Kendi altın madenlerinde karın tokluğuna çalışan nice fakir Afrikalı insanlar geliyor aklıma. Bir tarafta en kıymetli rezervleri işletip, adaletsizce ceplerini dolduranlar, diğer tarafta kendi ülkesinde, kendi ve ailesinin karnını zor doyuran Afrikalılar var.
Ülkeyi iç savaşa sürükleyenler? İlla da benim dediğim olacak diyenler? Mezhep farklılığı için birbirini kıranlar? Sizin insanlarınız açlıktan ölüyor farkında mısınız? Bu nasıl vicdan? Bu nasıl yönetim? Bu ne yaman çelişki? Belki de ölmelerini istiyorlar insanlarının. Neticede Suriye’de, bu mübarek günlerde kendi halkını vurmuyor mu tüm vicdanları sarsan bombalar ile?
Bir tarafta küflü ekmek ya da temiz su dahi bulamayan binlerce insan, ülkemizde ve dünya üzerinde mis gibi nimetlere burun kıvıran, iki günlük yemeği bayat bulan, her zaman taze ekmek yemek isteyen, bulamadığında mızmızlanan şişmiş göbekler ve nefisler? Bir gün böylesine aç kalmayacağınıza garantiniz mi var? Somali’de açlıktan, bayat ekmeği dahi bulamadığı için insanlar, bebekler ölüyor. Farkında mısınız?
Gelin aklımızı başımıza devşirelim. Somali’deki gerçeklere sadece ağlayarak mukabelede bulunmayalım. Somali’ye bol bol dua edelim, manevi yardımlarımızı yollayalım. Maddi olarak da herkesin yapabilecekleri var. Ağlamak yetmez dünyadaki açılar, haksızlıklar ve zulümler için. Bol dua ve maddi yardımda yapmamız lazım insanlık adına..
Gelin hemen şimdi bunca zamandır düştüğümüz “şükürsüzlük ve duyarsızlık” belasından Somali’deki insanlar için birkaç mesaj atarak çıkmaya çalışalım. Tüm operatörlerden 5777’ye AÇLIK yazarak 5 TL yardımda bulunalım. Şu mübarek günlerde daha fazla yardım edelim, dünyanın dört bir yanındaki ihtiyaç sahibine el uzatalım derseniz, www.kimseyokmu.org.tr adresini bir ziyaret edin derim.
Gelin şu mübarek günlerde insan olduğumuzu, vicdanımızı, yaradılışımızı ve yaradılış gayemizi yeniden tefekkür edelim. Üç günlük geçici dünya hayatını bir yana bırakıp dünyanın dört bir yanındaki gerçek ihtiyaç sahiplerine gıda sunalım, şifa vesilesi olalım, ışık olalım.
Ramazan-ı Şerifiniz Ramazan olsun inşaAllah. Duayla..
