ŞEFKAT! İNSANIN karşılıksız tattığı, karşılıksız verebildiği duygu. İnsanda nasıl da hesapsızca, sorgusuz-sualsiz ve akarcasına devreye giriveriyor. Kaynağının kendisi olmadığını açıkça belli ediyor.
Bir bebek doğana kadar ortaya çıkmayan hisler, o doğduğu anda ortaya çıkıp şefkatle sarıveriyor. O nazik nazeninin büyümesi için iki insan veriliyor başına. Herhangi yaşınızda anne ve babanızdan ne isteseniz yine karşılıksız olarak ilk günkü gibi yerine getiriliyor. Aynı his bir tavukta da görülüyor. Şefkati onu yavrularını korumak için gerektiğinde aslana dahi saldırtıyor. Koskoca ormanlar kralının, herkesin ürktüğü bu hayvanın içimizi titreten sesi, yavruları ile oynarken şefkat ile bir kedi mırıltısına dönüşüyor. Avını bir aslana yakışır şekilde yakaladıktan sonra, kimseyi böyle beklemezken, yavrularının yemesini bekliyor. Kendisi arta kalanlara razı; çünkü şefkat onu doyuruyor. Hayvanlarda şefkat yavruları büyüyünce ortadan kalkıyor. Ama insanda bu daha farklı. İnsanın şu an ile beraber geçmiş ve gelecekle de alâkadar olması şefkatin devamlılığını sağlıyor. Bununla da bitmiyor. Yolunu şaşırıp caddeye çıkan minik kedi yavrusu için bütün araçlar duruveriyor. Yıllarca ineği ile dost olan birisi, ineği hastalanınca gece gözünü uyku tutmuyor ve kalkıp onu veterinere götürüyor. İnsan kendindeki şefkat tecellilerini gördükçe kendi kendine hayret ediyor. Şefkat sebepleri de, âdetleri de aşıp gözümüze hayret verici manzaralar sunuyor. Anneleri ölen ördek yavrularına bakması için yanlarına konulan tavuk ile şefkat onlara kol kanat geriliyor.
Bu bitip tükenmeyen şefkat manzaraları bize Rabbimizin gerçek şefkatini öğreten Yaver-i Ekrem’inin (a.s.m.) o gerçek şefkatten yalvararak istemesine ve ona sığınmasına ‘amin’ dedirtiyor. Akıp gelen ve isteneni geri çevirmeyen sonsuz şefkatten istiyoruz. Bu kadar şefkatli ve kudretli olan bir Zât bunları tattırdıktan sonra mutlaka bize o sonsuz şefkati ile kucak açacak. Bu O’nun şefkatinin, merhametinin ve adaletinin gereği.
Bizler başıboş olmadığımızı Senin merhametinle, şefkatinle, nazik ve nazenin muamelenle gördük ve tattık. Sonsuza kadar devamını yine Senin sonsuz şefkatinden istiyoruz ey Rabbimiz!
