İhtiyar adam ile ölüm

ZORLU BİR hayattan ve yaşlılıktan iki büklüm olmuş ihtiyar bir oduncu, bir gün gene ormanda odun topluyordu. Bir ara o kadar yoruldu ve öylesine bir ümitsizliğe düştü ki, kendi kendine:

“Bu hayata artık daha fazla tahammül edemeyeceğim,” diye söylendi. “Bari ölüm gelip beni bu işkenceden kurtarsa!...”

Adam daha sözünü yeni bitirmişti ki, ölüm meleği karşısına dikiliverdi:

“Dileğin nedir, ey insan!” dedi melek. “Bana seslendiğini duydum...”

Beti benzi atan oduncu, neden sonra kendini toparlayabildi. Titrek dudaklarla:

“Şeyy” dedi, “odunları sırtıma kaldıramadım da, acaba şu odun ığınını omuzuma koymak lütfunda bulunur muydun?”




(Doğu klasiklerinden)

  30.08.2006

© 2021 karakalem.net



© 2000-2021 Karakalem Yayıncılık Ltd. Şti.
Tel: (0212) 511 7141  GSM: (0543) 904 6015
E-mail: karakalem@karakalem.net
Program & tasarım: Orhan Aykut