BU YAZIM, itlaf ekiplerinde görevli olup, itlaf yaparken insanlığını ve insafını itlaf eden yetkililere ve bazı durumlarda yetkililerden daha duyarlı çalışan yurdum insanına ithaf olunur...
Toplum sağlığını tehlikeye düşüren durumlarda itlafların olması kaçınılmazdır. Bunun örneklerini her gün ana haber bültenlerinde seyrediyor ya da dinliyoruz. Nice kümes hayvanı bir şekilde itlaf edildi. Bazı sözümona toplum sağlığını düşünen gözü dönmüş avcılar, havada uçan kuşlardan bile intikam almaya kalktılar. Bazı görevliler itlaf yapacağız derken hayvanları canlı canlı katlettiler. Birçok vahşete tanık olduk, kanımız donarak.
Bazı insanlarımız, firmalardan yaşlı tavukları çok ucuz fiyatlara satın alarak, görevli ekiplere 5 YTL’den satma ve böylece zengin olma hayallerine daldı. Kendince işlere kalkıştı, küçük hesapların derdine düştü. Bazı insanlarımız ise, en sevdiği muhabbet kuşlarını dahi itlaf etmeleri için görevlilere içleri sızlayarak ve hatta ağlayarak vermekten çekinmedi. İnsanoğlu her şartta, böylesi kritik durumlarda bile yine birçok meziyetini ortaya koydu.
Hakiki manada insan olabilmek, başlıbaşına bir erdemdir. İnsanlığı kaybetmek ise başlı başına bir sefillik. Son zamanlarda gündemi sarsan ve birçok insanı hayli meşgul eden ‘kuş gribi’ muamması hepimizin malumu. İnsanlar şaşkın gözler ile haberleri seyrederken, özellikle çocuklar, hayvanların hunharca katledilmesine şaşkın ve büyümüş gözlerle bakıyorlar.
Kayseri, Kars, Samsun, Van, Osmaniye, Diyarbakır, Ağrı derken Bursa’da da birkaç köy alarma geçirildi. Haberlerden takip edebildiğim kadarıyla en insaflı itlaf ekipleri Bursa’da. Zira Bursa hariç diğer illerdeki haber kareleri hem trajik, hem de trajikomik görüntülerle yansıdılar ekranlara.
Bazı itlaf ekipleri hayvanları diri diri toprağa gömmeyi tercih ederken, bazı insafsız itlaf ekipleri açtıkları çukurlarda hayvanların üzerlerine benzin dökerek diri diri yakmayı tercih ettiler. Her ne olursa olsun, yaratılmış bir canın böyle itlaf edilmesi insafsızlıktan başka birşey değildir. Bursa’daki itlaf çalışmalarında ise hayvanlar steril torbalara dolduruldu ve karbondioksit gazı verilerek acısız bir şekilde itlaf edildi. İnsan olana yakışan da buydu. (Bursa Tarım İl Müdürü Sayın Hüseyin Yıldızer ve yardımcısı sayın M. Ali Koçkaya’ya bu konudaki duyarlılıklarından dolayı teşekkür etmek gerekir.)
Bazı görüntüler ve olaylar çocuklar kadar bizi de şaşırttı. Misal, 2500 hayvanın itlaf edildiği Zonguldak’ta ‘kuş gribi’ olmadığı sonradan anlaşıldı. Yine, Doğudaki bir köyde kümesi ilaçlamak için gelen, beyaz tulumlarını giymiş, maskesini takmış, uzaydan inme görüntüsüyle elindeki ilaç tulumbasını ev sahibine uzatan itlaf görevlisi, hiçbir koruma olmadan ilaçlama yapmaya çalışan köylü teyzeme, gayet uzak bir mesafeden elindeki eldivenler, yüzündeki maske ve giysisiyle işlemin nasıl yapılacağını anlatmakla meşguldü.
Güler misiniz, ağlar mısınız bilemem ama, bildiğim birşey varsa o da itlaf derken insafın birçok yerde elden gittiğidir. Oysa daha düne kadar afiyetle yemiyor ve sağlıkla tüketmiyor muyduk beyaz eti? Yoksa şu ‘kuş gribi’ muammasında da yine bizim bilmediğimiz bazı güçler mi gizli?
Belki de kuşlar bizim medyanın çok canını sıktı da o yüzden medyanın bedduası tuttu ve grip oldular. Belki de ekmek vermedikleri için ‘medya baba’ya, şimdi hem ekmeksiz kaldılar, hem de canlarından oldular. O yüzden belki bu kadar çok abartılıyor haberler. O yüzden belki de şimdi katledilen onca cana timsah gözyaşı döküyor bazı beyaz et sevenler...
Şu dünyanın işlerine, griplerine, katliamlarına, itlaflarına ve insafına akıl sır ermiyor. O yüzden huzurlu ve afiyetli; gripsiz ve katliamsız bir hafta diliyorum hepinize.
