Çöldeki çiçek

ÇOK UZUN seneler önce, herşeyin kuru ve hüzünlü goründüğü bir çölde, genç bir çiçek yaşardı. Bu çiçek tek başına büyür, günlerinin tadını çıkarır ve her Allah’ın günü, güneşe:

“Ben ne zaman olgun bir çiçek olacağım?” diye sorardı.

“Sabırlı ol” derdi güneş, “sana her dokunuşumda, Allah’ın izniyle biraz daha büyüyeceksin.”

Çiçek bu kum yığınının bir köşesine bir renk ve güzellik getirebildiği için çok mutluydu. Olgun bir çiçek olup, tohum saçarak bu çölü şenlendiren yavruları olsun istiyordu.

Derken, bir gün bir avcı geldi ve hoyrat ayaklarıyla çiçeği ezip geçti. Zavallı çiçek neredeyse ölecekti. Kendisini çok kötü hissediyordu. Ancak, üzüntüsünün nedeni ölecek olması değildi; çölün bu köşesine biraz daha güzellik getiremeyecek olmasıydı.

Derken, Yüce Kudret çölün ortasında çiçeğin halini ve gayretini gördü.

“Bu çiçek yaşamalı” dedi ve ona dokunup hayat verdi.

O günden sonra, bu genç çiçek olgunlaşıp güzel bir çiçek haline geldi. Ve onun sayesinde, çölün bu köşesi de güzelleşti.




(Kızılderili halk hikâyesi)

  18.11.2005

© 2021 karakalem.net, İsmail Örgen

  1.  Bu yazının geçtiği eseri incelemek -veya satın almak- istiyorum.



© 2000-2021 Karakalem Yayıncılık Ltd. Şti.
Tel: (0212) 511 7141  GSM: (0543) 904 6015
E-mail: karakalem@karakalem.net
Program & tasarım: Orhan Aykut