GENÇ BİR annenin bindiği otobüs tıka basa doluydu. Kucağındaki minicik bebeğiyle bir kenara sıkışıp kaldığı halde, oturanlardan hiçbiri yerlerinden kımıldamıyordu. Herkes, gidecekleri yere bir an önce gitme derdindeydi. İnip binecek bir başka yolcu da yoktu. Fakat, otobüs bir türlü hareket etmiyordu.
Tam bu sırada, otobüs şoförünün yerinden kalktığı ve:
“Buraya buyurun, hanımefendi...” diye, genç anneye seslendiği duyuldu.
Şoför devam ediyordu:
“Benim yerime oturabilirsiniz. Siz orada ayakta durdukça, bu yere ihtiyacım olmayacak!”
Bir an, otobüsün içinde derin bir sessizlik oldu. Sonra bunu, kabahatli kabahatli gülüşmeler takip etti. Oturanlardan birkaçı, fırlayıp ayağa kalktılar.
Otobüs hareket ettiği sırada, genç anne, dudaklarında memnun bir tebessümle bu yerlerden birine oturmuş bulunuyordu.
(yazarı bilinmiyor)
© 2021 karakalem.net, İsmail Örgen