İki tür mahkum

GENÇ BİR GAZETECİ, BİR HABER için, çoğunluğu genç insanların oluşturduğu, ıslahevi niteliğini de taşıyan yeni bir hapishaneye gitmişti.

Ziyaretten sonra, hapishane müdürü, ona göre gördüğü mahkumlar arasında, hangilerinin ıslahının mümkün olup olmadığını sordu.

Genç gazeteci:

“Bazı genç mahkumların yüzü çok berbat haldeydi” dedi. “Bu korkunç yüzlü mahkumların ıslahı pek mümkün gözükmüyor. Ama sakin yüzlü mahkumların ıslahı mümkün gözüktü bana.”

Hapishane müdürü, bu düşüncelere katılmadığını gösterir bir yüz ifadesiyle:

“Yanılıyorsun evlat” dedi. “O berbat yüzler kendinden memnun olmayan, işledikleri suçtan dolayı acı duyan gençlerin yüzleridir. Onların er ya da geç adam olacaklarına inanıyorum. Ama yüzleri sakin ve donuk mahkumlara gelirsek; bunlar ilgisiz, kayıtsız insanlardır. İşledikleri suç sonucunda hapse düşüp ıztırap çekerler, ama işledikleri suçtan dolayı vicdan azabı çekmezler. Bu iki tür mahkum arasında, dünya kadar fark vardır.”