Diken eken adam

ADAMIN BİRİ, BİR YOLUN KENARINA dikenler ekti. Dikenler büyüyüp gelişince yoldan geçenleri rahatsız etmeye başladı.

Gelip geçenler:

“Bu dikenleri sök, insanları rahatsız etmesinler” demeye başladılar.

Adam bu sözleri duyuyor, ama hiç oralı olmuyordu.

Bir gün, velî bir zât ona:

“Bu dikenleri muhakkak sökmelisin” dedi.

Adam itiraz etmedi:

“Tamam” dedi, “bir gün muhakkak sökerim.”

Adam yarın sökerim, yarın sökerim derken günler geçiyor, dikenler de büyüyüp kuvvetleniyordu.

Velî zât, adama bir gün:

“Ey vaadinde durmayan adam” diye seslendi. “Sök şu dikenleri artık. Bu işi sürüncemede bırakma.”

Adam:

“Babacığım, bir hayli gün var” diye karşılık verdi. “Merak etme; bugün olmazsa yarın, bir gün mutlaka bu işi yapacağım.”

Velî zât, bunun üzerine şu sözleri söyledi:

“Sen, hep yarın diye diye bu işi erteliyorsun. Fakat şunu bil ki, her geçen gün o dikenler büyüyüp güçleniyor, dikenleri sökecek olan sen ise güç kuvvet kaybediyorsun. Dikenler gün geçtikçe gençleşiyor, sen ise ihtiyarlıyorsun.”