“HAMDOLSUN ALLAH’A ki, insanlığı İslâm fıtratı ve hidayet üzere yaratmış, onları pâk, hoşgörülü, kolay ve tertemiz olan bir din üzere kılmıştır. Ancak zamanla insanlar cehalete sapmışlar ve aşağıların aşağısı bir duruma düşmüşler, bahtları kararmış ve cehennemlik hale gelmişlerdi. Allah onlara acıdı, lutfu ile ihsanda bulundu ve peygamberler gönderdi. Böylece onların karanlıklardan aydılığa, sıkıntıdan ferahlığa çıkmalarını diledi; onlara itaate kendisine taatin şartı kıldı. Allahım! Bu ne büyük bir şeref, bu ne büyük yücelik!
Allahu Teâlâ, sonra peygamberlerin tâbileri arasından onların ilimlerine varis olacak, getirdikleri şeriatların şırlarını kavrayacak kimseler seçti ve bunlar Allah’ın lütfu ile onların sırlarına sahip oldular, nurlarını aldılar, böylece yüceldiler. Bu alimlerden birini bin âbide üstün kıldı ve onlar melekût âleminin yüceliklerine erdiler; öyle oldular ki, yerde gökte herşey, hatta denizlerde balıklar bile onlar için hayır dua eder oldu.
Allahım! Sen yüce peygamberlerine ve onların varisleri bulunan âlimlere yer gök durdukça salât ve selâm eyle! Onlar arasından apaçık âyetlerle desteklenmiş olan Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed’e hususiyle muamele et ve en üstün dualarımızı, en temiz selamlarımızı, en samimi duygularımızı ona ulaştır. Onun ailesi ve ashabı üzerine rahmet ve hoşnutluk sağanaklarını yağdır ve onları en güzel mükâfatla ödüllendir.”
