Kamyon şoförü

BÜYÜK TEYZELERİ, çokbilmiş, aynı zamanda da titiz bir kadındı. Onunla beraber olmak kolay değildi; yeğenlerinin uygunsuz bir hareketini gördüğünde uygun bir dille ama muhakkak uyarırdı. Fakat, bu uyarıları yeğenlerini azarlama kasdıyla değil, içtenlikle yaptığı için, yeğenleri darılmaz ve kırılmaz, aksine ders alır ve sevinirlerdi.

Yine bir gün yeğenleri onu ziyarete gelmişlerdi işte... Onları etrafına toplamış, bittiğinde hepsinden yorum isteyeceği bir hikâye anlatmaya başlamıştı. Kısa bir kış gecesi hikâyesiydi bu.

Şöyle başlıyor ve bitiyordu:

“Eski zamanlarda, kılık kıyafetine fazla dikkat etmeyen, kaba saba bir kamyon şöförü vardı. Kamyonunu çok kötü kullanırdı. Eli direksiyondayken ağzı ya birşeyler yemekle, yahut şarkı söylemekle meşgul olurdu.

Bu adam, bir kış gecesi yolda giderken yağmurun altında tir tir titreyen, sahipsiz bir köpek yavrusunu farketti. Zavallı yavrucuk açtı, belki iki gündür yiyecek birşey bulamamıştı. Korkuyordu.

Hayvancağızı farkeden şoför frene bastı, arabayı durdurdu ve köpeği alıp yanına oturttu. Yanındaki yiyecekleri tuttu, köpeğe verdi. Zavallı köpek, bunları bir çırpıda yuttu, biraz sonra da uykuya daldı.”

Hikâye böyle bitiyordu.

Büyük teyze yeğenlerinin yorumlarını almaya başladı. Kimisi, “İyilik yapmak güzel şey” dedi, kimisi “Demek, şoför iyi bir adamdı.”

Teyzeleri ekledi:

“Evet. Demek ki, insanları görünüşlerine bakarak karar vermemeliyiz. Önemli olan, davranışlarıdır. Özellikle de, zora düşmüş olanlar karşısındaki davranışları...”




(yazarı bilinmiyor)

  23.02.2007

© 2021 karakalem.net, İsmail Örgen



© 2000-2021 Karakalem Yayıncılık Ltd. Şti.
Tel: (0212) 511 7141  GSM: (0543) 904 6015
E-mail: karakalem@karakalem.net
Program & tasarım: Orhan Aykut