Âdem’in Hikayesine Giriş – 4

Dünya hayatı,
Aldatıcı bir menfaatten başka bir şey değildir.
Âl-i İmrân : 185



GERÇEK ELİNDEN ALINDI MI,
Hayalleri korumaya başlarsın.
Bir kez şaşırmaya gör;
Aldanır ve aldatırsın.
Kırmadığın şey kalmaz hayal âleminde.
Çıkarların adına..
Batar derinden hayal kırıklığın..

*

Dünyanın bütün yüklerini taşımak mı istiyorsun?
Altında ezilmek pahasına.
Menfaatin peşinden koş o zaman..
Menfi hayatın..
Negatif kayıt defterine,
Bir fotoğraf daha ekle..
“Büyüksen yut, küçüksen lokma ol..” öyle mi?
Arzularının peşinden giden adam olarak,
Kayıt yaptır öyleyse..
Yanılmazsın..
Hafıza defterinin en dibinde bir yerlerde,
Tutturursun hedefini,
Kırık dökük..
Ünvanın yenendir artık senin,
Yada yenilen..
Negatif bir fotoğrafsın banyo edilen..

*

Tek dünyalılar anlamazlar.
Anlayamazlar.
Boğuşur dururlar.. (1)
Niyedir bu sınav?
Nedendir bu sınanma?
Zorla sevebilir misin ey Adem!.
Söyle..
Haklı kimdir, hakka bedel kuvvet mi?!.
Dünyasız cenneti gördün.
Cennetsiz dünyaya düştün.
Fenaya dolandın.
Menfi hayattan sıyrılmak için,
Feda edebilmen gerektir,
Hayal ile gerçeği ayırmak adına.
Altında ezilip kaybolmadan..
Menfaatten vazgeçmen gerektir,
Gönül rızasıyla..
Âdem olmak gerektir vesselam,
Ezelden gelip ebede uzanmak için..
Aldatmaz ve aldanmaz olmak için..
Seviliyorsun ey Adem!.
Neden buradasın sanıyorsun?
Kandırma kendini sakın,
Kurguda hata yok!.
Sen kendine bak..
Sınanmamış sevgiye güvenir misin? (2)

*

Bir Âdem’den diğerine,
Sözün gücü üzerinedir,
Kurulan bütün binalar..
Kim bilir kaç dünya değerindedir,
Tıpkı ‘sen’ kadar..
Allah bir imkan yarattı da,
Adına ‘sen’ dedi.
‘Sakın!.’ dedi, ‘hafife alma..’
Bir söz, hayatın ve ölümün gücüne sahiptir.. (3)




Dip Notlar:

(1). İşte medeniyet-i hâzıra (günümüz medeniyeti),
Felsefesiyle hayat-ı içtimâiye-i beşeriyede
(Değer yargılarıyla insanlığın toplum hayatında)
Nokta-i istinâdı (dayanak noktasını) kuvvet kabul eder.
Hedefi menfaat bilir.
Düstur-u hayatı (hayatın kuralını) cidâl (kavga) tanır.
Cemaatlerin râbıtasını (toplumların bağlantısını)
Unsuriyet (ırkçılık) ve menfî milliyet bilir.
Gayesi hevesât-ı nefsâniyeyi tatmin (nefsin heveslerini doyurmak) ve
Hâcât-ı beşeriyeyi tezyid etmek (insanlığın ihtiyaçlarını artırmak) için
Bâzı lehviyât’tır (faydasız işler, oyun ve eğlencelerdir).
Halbuki kuvvetin şe’ni (gereği), tecavüzdür.
Menfaatin şe’ni (gereği),
Her arzuya kâfi gelmediğinden,
Üstünde boğuşmaktır.
Düstur-u cidâlin şe’ni (kavganın genel kuralı), çarpışmaktır.
Unsuriyetin şe’ni (ırkçılığın kuralı),
Başkasını yutmakla beslenmek olduğundan, tecavüzdür.
Sözler / 25. Söz / Sayfa : 372

(2). Mustafa Ulusoy

(3). Antik İbrani sözü.

  03.12.2006

© 2021 karakalem.net, Aykut Tanrıkulu




© 2000-2021 Karakalem Yayıncılık Ltd. Şti.
Tel: (0212) 511 7141  GSM: (0543) 904 6015
E-mail: karakalem@karakalem.net
Program & tasarım: Orhan Aykut