Yapışık İkizler

Allah’ım !.

Beynim uyuştu.

Ruhumun derinliklerinden bir şeylerin koptuğunu hissettim.

Nedir bu ya?.

Aynı bedende süren iki yapışık hayat..

Üç yaşındaki yapışık ikizleri görmemle birlikte,

Aklımı kafatasımda tutmakta zorlandım.

Doğduklarında anne ve babası,

Onları hastanede bırakıp terk etmiş.

Bir daha da yanlarına uğramamışlar.

Yapışık ikizler şu anda üç yaşındalar.

Henüz konuşamıyorlar ve yürüyemiyorlar.

Anne yok, baba yok, ilgi – alaka yok, yürümek yok, konuşmak yok…

Çocukların bana en çok koyan tarafı,

Anne – baba şefkatinden yoksun olmaları.

Hastane personeli, çocuklarla yakın iletişime girdiklerinde,

Bir süre sonra kendilerini aramaya başladıklarını ve

Yanlarından ayrılınca devamlı ağladıklarını söylediler.

Bu yüzden onlara uzaktan ilgi gösteriyorlarmış..

Beynimi uyuşturan asıl manzara ;

Başkalarının hataları yüzünden,

Bu yavrucukların böyle bir muameleye maruz kalışları.

Şahsen utanç duydum.

Onların bu mahzun halleri rikkatime dokundu.

Beni derinden etkiledi.

Çok özel bir ilgi – alakaya ihtiyaçları olan bu yavruların halleri,

Ruhumu incitti.

Yapışık ikizlerin de Rabbi olan Allah’ ım !..

Ne diyeceğimi bilemiyorum..

Aslında, çocukların aynı bedende yaşamak zorunda kalışlarından

Bir şikayetleri olduğunu sanmıyorum.

Onların en çok ihtiyaç duydukları şeyin,

Sevgi ve şefkat eksikliği olduğunu düşünüyorum.

Başkalarının hataları yüzünden hayatlarının akışı değişen insanları gördüğümde,

İnsan olarak utanç duyuyorum utanç..

  11.12.2005

© 2021 karakalem.net, Aykut Tanrıkulu



© 2000-2021 Karakalem Yayıncılık Ltd. Şti.
Tel: (0212) 511 7141  GSM: (0543) 904 6015
E-mail: karakalem@karakalem.net
Program & tasarım: Orhan Aykut